Szansą na dożycie sędziwego wieku chorując na SM jest właściwe leczenie. Dlatego pomogą sporej ilości osób cierpiących na tą chorobę powstrzymać jej postępowanie.Wikipedia o czynnikach wywołujących rzut choroby
Rzuty w SM są często nieprzewidywalne i mogą się pojawić bez jakichkolwiek wcześniejszych czynników inicjujących. Jednak czasami czynnikiem spustowym może być pora roku (częściej wiosną i latem, co wiąże się z niekorzystnym wpływem wyższej temperatury otoczenia), jak również infekcje wirusowe, głównie górnych dróg oddechowych: przeziębienia, grypa, nieżyt żołądkowo-jelitowy40. Wśród innych stanów mogących zapoczątkować rzut wymienia się również stres emocjonalny i fizyczny (ciężka, wyczerpująca praca, brak odpoczynku)414243, jak również jakakolwiek poważniejsza choroba ogólnoustrojowa. Ze statystycznego punktu widzenia nie ma pewnych dowodów, iż uraz fizyczny lub zabieg operacyjny wyzwalają ostry rzut SM44. Ludzie chorujący na SM mogą jak najbardziej uczestniczyć we wszystkich zajęciach sportowych i aktywności fizycznej w zakresie na jaki pozwala im sprawność ruchowa, aczkolwiek nie powinny to być forsowne ćwiczenia fizyczne ani sport wyczynowy (np. maraton), ponieważ ciepło może nasilać objawy. Chorzy często unikają korzystania z sauny, a nawet gorących pryszniców (fenomen ten jest znany jako objaw Uhthoffa, jednak podwyższona temperatura nie tak często powoduje rzut choroby
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Stwardnienie_rozsiane#Czynniki_wyzwalaj.C4.85ce_rzuty_choroby
Częstotliwość zachorować na SM
Częstotliwość zachorować na SM jest bardzo zróżnicowana z geograficznego punktu widzenia. Z danych zebranych na przestrzeni lat wynika, że ryzyko zachorowania na SM jest tym większe im dalej od równika. Znaczenie może mieć wiele czynników, np. klimatyczne, dietetyczne, ekspozycja na promieniowanie słoneczne, czynniki genetyczne i zakaźne.
Pierwsze objawy zachorowania występują pomiędzy 15 a 60 rokiem życia, rzadko jest to przed lub po tym czasie. Kobiety ponad dwa razy częściej chorują na stwardnienie rozsiane. W przypadku zachorowań po 50 roku życia stosunek ten się wyrównuje.
Samozniszczenie -czyli auto immunologia
Nasz system immunologiczny ma za zadanie zwalczać wszelkie infekcje poprzez różne środki, którymi dysponuje nasz organizm. Przy każdym wykryciu potencjalnego zagrożenia lub wykrycia ciał obcych w obiegu naszego systemu organizm podejmuje czynności mające ochronić go przed rozprzestrzenianiem się zagrożenia. Podniesienie temperatury ciała, produkcja odpowiednich białych krwinek to tylko niektóre z naszych systemów obronnych.
Jednak zdarza się, że nasze ciało reaguje w ten sposób na komórki własnego ciała, traktując je jako zagrożenie stara się ich pozbyć lub zniszczyć. Taki stan nazywany jest chorobą autoimmunologiczną, to nic innego jak właśnie samoczynne niszczenie własnego organizmu niezależnie od woli pacjenta.